Η έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης, γνωστής και ως EQ, θεωρείται κεντρική για την επιτυχία στη ζωή, αλλά οι παραδοσιακές προσεγγίσεις δεν αντικατοπτρίζουν πάντα τις ανάγκες των νευροδιαφορετικών ατόμων. Η διαφορετική αντίληψη, η ευαισθησία και οι μοναδικές δεξιότητες που χαρακτηρίζουν αυτά τα άτομα συχνά παρερμηνεύονται ως αδυναμίες, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν ιδιαίτερα ισχυρά εργαλεία αυτογνωσίας και κατανόησης του κόσμου. Όπως επισημαίνει η Dr. Temple Grandin, «είμαι διαφορετική, όχι λιγότερη».
Στην αυτογνωσία, τα νευροδιαφορετικά άτομα διαθέτουν συχνά ανεπτυγμένη ευαισθησία στην εσωτερική και εξωτερική τους κατάσταση, αντιλαμβάνονται έγκαιρα όταν κάτι τους προκαλεί δυσφορία ή υπερφόρτωση και μπορούν να ανταποκριθούν πιο αποτελεσματικά από πολλούς άλλους. Η αυτορρύθμιση δεν ακολουθεί απαραίτητα τα κλασικά πρότυπα, πορεί να περιλαμβάνει ειδικές δραστηριότητες, εστίαση σε προσωπικά ενδιαφέροντα ή περισσότερο χρόνο απομόνωσης, ώστε να επαναφορτιστεί η ψυχολογική τους «μπαταρία».
Η κατανόηση των άλλων απαιτεί ευελιξία. Οι νευροδιαφορετικοί μπορεί να αντιλαμβάνονται λεπτομέρειες που περνούν απαρατήρητες, όπως μικρές εκφράσεις προσώπου ή αλλαγές στην ατμόσφαιρα, και να δείχνουν ενσυναίσθηση με διαφορετικούς τρόπους, χωρίς να εκφράζουν άμεσα τα συναισθήματά τους με τα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα. Η αλληλεπίδραση με άλλους μπορεί να μοιάζει διαφορετική, είτε μέσα από πιο στοχευμένες συνομιλίες, είτε με «παράλληλη συμμετοχή», που είναι εξίσου ουσιαστική και λειτουργική.
Η ουσία βρίσκεται στην αποδοχή και την προσαρμογή των εννοιών του EQ, ώστε να αναγνωρίζουν και να ενισχύουν τα μοναδικά ταλέντα των νευροδιαφορετικών ατόμων. Δεν πρόκειται για προσαρμογή σε έναν «τυπικό» κανόνα, αλλά για ευαισθητοποίηση και υποστήριξη, που αναδεικνύει την ατομικότητα και τη σοφία της διαφορετικότητας. Έτσι, η συναισθηματική νοημοσύνη γίνεται ένα εργαλείο που ανοίγει δρόμους αντί να περιορίζει, επιτρέποντας σε κάθε άτομο να συνδεθεί με τον εαυτό του και τον κόσμο με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
