Τα τελευταία χρόνια, οι βιβλιοθηκονόμοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα νέο και ιδιαίτερα κουραστικό πρόβλημα: τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT δημιουργούν ψευδείς τίτλους βιβλίων και άρθρων, με αποτέλεσμα οι αναγνώστες να ζητούν από τους ειδικούς πληροφορίες για πηγές που απλά δεν υπάρχουν. Παρά τις εξηγήσεις των βιβλιοθηκονόμων, πολλοί συνεχίζουν να εμπιστεύονται τα chatbots περισσότερο από τους ανθρώπους που είναι εκπαιδευμένοι να εντοπίζουν αξιόπιστες πηγές.
Η τάση αυτή δεν είναι καινούρια, καθώς ήδη πριν από την έλευση των chatbots υπήρχαν δημοσιεύσεις με ψευδείς παραπομπές λόγω αμέλειας ή κακής έρευνας. Η διαφορά σήμερα είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη μιλά με αυθεντικό και πειστικό ύφος, γεγονός που κάνει τους χρήστες να θεωρούν τις απαντήσεις της πιο αξιόπιστες από αυτές των ειδικών. Το αποτέλεσμα είναι οι βιβλιοθηκονόμοι να χρειάζεται να αφιερώσουν χρόνο και υπομονή για να ξεδιαλύνουν τις αληθινές από τις ψεύτικες πηγές.
Το φαινόμενο αυτό αναδεικνύει μια ευρύτερη πρόκληση της εποχής μας: η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προσφέρει γρήγορες απαντήσεις, αλλά η ανθρώπινη κρίση παραμένει απαραίτητη για την αξιοπιστία των πληροφοριών. Η εμπιστοσύνη στους ψηφιακούς βοηθούς δεν πρέπει να υποκαθιστά τη διεξοδική και υπεύθυνη έρευνα, καθώς ακόμα και οι πιο πειστικές τεχνολογίες μπορούν να δημιουργήσουν σύγχυση και παραπληροφόρηση.
