Σύμφωνα με το «Business Insider», πίσω από τους καταλόγους των εστιατορίων υπάρχει ολόκληρη μελέτη από ψυχολόγους και συμβούλους που έχουν σκεφτεί πολύ προσεκτικά πώς θα διαμορφωθεί το μενού, ώστε να είναι πιο θελκτικό στον καταναλωτή:
- Δεν χρησιμοποιούν το σύμβολο του ευρώ: Το σύμβολο του ευρώ θα υπενθύμιζε αυτομάτως στους καταναλωτές ότι ξοδεύουν χρήματα και γι’ αυτό το λόγο είναι και το βασικό που αποφεύγουν οι καταστηματάρχες να φαίνεται στον κατάλογο. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο Κορνέλ, οι επισκέπτες που είχαν κατάλογο χωρίς το σήμα του δολαρίου ξόδεψαν πολλά περισσότερα χρήματα από εκείνους που δεν έβλεπαν το σήμα του δολαρίου. Ακόμα κι αν οι τιμές ήταν γραμμένες με τη μορφή «δέκα δολάρια», οδηγούσαν τους καταναλωτές να ξοδέψουν λιγότερα
- Είναι ύπουλα με τους αριθμούς: Οι εστιάτορες καταλαβαίνουν ότι η τιμή 9,99 πολλές φορές εκλαμβάνεται ως λιγότερο ποιοτική. Αντίθετα, η τιμή που λήγει σε 0,95 (π.χ. 10,95) είναι πιο αποτελεσματική και φιλική στον καταναλωτή. Τις περισσότερες φορές τα μενού έχουν μόνο «στρογγυλές τιμές» ώστε να φαίνονται πιο απλά και καθαρά
- Χρησιμοποιούν περιγραφική γλώσσα: Έρευνα του πανεπιστημίου Κορνέλ έδειξε ότι τα προϊόντα του καταλόγου που περιγράφονταν με έναν όμορφο τρόπο ήταν και τα πιο δημοφιλή. Ταυτόχρονα, μία ακόμα έρευνα που έγινε από το πανεπιστήμιο του Ιλινόις έδειξε ότι τα προϊόντα με περιγραφές είχαν 27% μεγαλύτερη ζήτηση σε σχέση με εκείνα που δεν είχαν καμία περιγραφή
- Συνδέουν το φαγητό με την οικογένεια: Το καταναλωτικό κοινό νιώθει μεγαλύτερη σύνδεση όταν ο κατάλογος χρησιμοποιεί τις λέξεις «μαμά» ή «γιαγιά», όπως για παράδειγμα το «αρνάκι της γιαγιάς»
- Χρησιμοποιούν ethnic όρους για τα φαγητά από άλλες χώρες ώστε να φαίνονται πιο αυθεντικά: Ο καθηγητής ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τσαρλς Σπενς, βρήκε ότι μία εθνική ή γεωγραφική ταμπέλα, όπως ένα ιταλικό όνομα, τραβάει την προσοχή του καταναλωτή σε ένα συγκεκριμένο πιάτο
- Χρησιμοποιούν φωτογραφίες: Όταν τα πιάτα στον κατάλογο είναι υπογραμμισμένα, έχουν έντονο χρώμα ή συνοδεύονται από φωτογραφίες, μοιάζουν περισσότερο ξεχωριστά. Παρ’ όλα αυτά, τα πολύ καλά εστιατόρια αποφεύγουν τέτοιου είδους τακτικές γιατί τις θεωρούν κακόγουστες
- Χρησιμοποιούν τα πολύ ακριβά πιάτα για να προωθήσουν τα πιο φτηνά τους πιάτα: Πολλά εστιατόρια χρησιμοποιούν πολύ ακριβά πιάτα ως αντιπερισπασμό, προκειμένου τα λιγότερο ακριβά πιάτα (αλλά πάλι υψηλά σε τιμή) να φαίνονται φτηνότερα. Ο μόνος λόγος για να υπάρχει σε έναν κατάλογο ένα πιάτο των πενήντα ευρώ, είναι για να νιώσει καλύτερα ο καταναλωτής όταν παραγγείλει ένα πιάτο που έχει 35 ευρώ
- Έχουν μικρό, μεσαίο και μεγάλο μέγεθος: Ο καταναλωτής δεν έχει ιδέα πόσο μικρή είναι η μικρή σαλάτα και θεωρούν ότι επειδή είναι φτηνότερη θα έχει μία καλή αναλογία τιμής και ποιότητας. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο καταναλωτής είναι ότι τα εστιατόρια θέλουν να πουλήσουν τις μικρές ποσότητες και οι μεγάλες ποσότητες βρίσκονται στον κατάλογο μόνο για λόγους σύγκρισης.
- Τοποθετούν τα πιάτα ανάλογα με τον τρόπο που διαβάζει ο καταναλωτής: Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στην Κορέα, το 1/3 των συμμετεχόντων ήταν πολύ πιο πιθανό να παραγγείλει το πρώτο πιάτο που θα του τραβούσε την προσοχή. Έτσι, τα εστιατόρια τοποθετούν τα πιο «κερδοφόρα» πιάτα τους στην πάνω δεξιά θέση του καταλόγου, επειδή εκεί πέφτει πρώτα το μάτι του πελάτη
- Προσφέρουν περιορισμένες επιλογές: Προκειμένου να μη νιώσει ο επισκέπτης του εστιατορίου ότι έχει πάρα πολλές επιλογές από τις οποίες αναγκάζεται να διαλέξει, τα εστιατόρια προσφέρουν λιγότερες επιλογές, με τον ιδανικό αριθμό των πιάτων να είναι έξι σε κάθε κατηγορία για τα fast food και επτά με δέκα πιάτα ανά κατηγορία στα εστιατόρια
- Δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα: Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο Λέστερ, η κλασσική μουσική στα εστιατόρια ενθαρρύνει τους πελάτες να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα. Αντίθετα, η pop μουσική ωθεί τους καταναλωτές να ξοδεύουν 10% λιγότερα χρήματα στα γεύματά τους.
