Η Διάσκεψη της Στοκχόλμης το 1972 ήταν η πρώτη διεθνής διάσκεψη που αναγνώρισε την ανάγκη για εκπαίδευση στο περιβάλλον, υποδεικνύοντας ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων. Ακολουθούμενη από τη Διακήρυξη της Τιφλίδας (1978) που διευκρίνιζε ότι «η εκπαίδευση στο περιβάλλον θα πρέπει να παρέχεται σε όλες τις ηλικίες σε όλα τα επίπεδα», η UNESCO διευκρίνισε ότι η εκπαίδευση στο περιβάλλον αναφέρεται «σε γνώσεις, αξίες, στάσεις και πρακτικές δεξιότητες για τη συμμετοχή με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο στην πρόβλεψη και επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων» (σ. 2). Και με αυτή τη διεθνή αναγνώριση, ο όρος έγινε ολοένα και πιο διαδεδομένος τις επόμενες δεκαετίες.
Σε συνέχεια των παραπάνω (που το The New Black Project συνέλεξε για ευρύτερη ενημέρωση), η βοηθός γενική διευθύντρια της UNESCO για την εκπαίδευση Stefania Giannini, διερευνά τον καθοριστικό ρόλο της εκπαίδευσης στην εναρμόνιση της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης. Παραθέτουμε τέσσερις ιδέες που καταθέτει:
- Ιδέα #1: Τεχνολογία για την εμβάθυνση της κατανόησής μας σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Καταρχάς, χρειαζόμαστε τεχνολογία για να βοηθήσουμε στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής μέσω πολυμέσων και διαδραστικών ψηφιακών εργαλείων. Παρέχοντας μια πλατφόρμα τόσο για τη διάδοση της γνώσης όσο και για τη δυναμική συμμετοχή, η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει σύμμαχο στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τη βιωσιμότητα και στον εξοπλισμό των μαθητών με τις δεξιότητες και την κατανόηση που απαιτούνται για να αναλάβουν δράση για την επαναφορά της ισορροπίας μας με το κλίμα και το φυσικό περιβάλλον.
- Ιδέα #2: Τεχνολογία για βιωματική μάθηση για την προώθηση της δράσης για το κλίμα. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία για τη διευκόλυνση πρακτικών εμπειριών, τα σχολεία και οι κοινότητες μπορούν να εμβαθύνουν την κατανόηση της βιωσιμότητας και να ενδυναμώσουν τους μαθητές ώστε να υιοθετήσουν περιβαλλοντικά υπεύθυνες συμπεριφορές.
- Ιδέα #3: Τεχνολογία για την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας στην πράσινη ενέργεια. Η τεχνολογία γενικά και η τεχνητή νοημοσύνη, ειδικότερα, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας για την προώθηση λύσεων πράσινης ενέργειας. Η τεχνολογία βελτιστοποιεί τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια, προωθεί στρατηγικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, υποστηρίζει τη βιώσιμη γεωργία και βελτιώνει τη διαχείριση των αποβλήτων, μεταξύ πολλών άλλων χρήσεων.
- Ιδέα #4: Τεχνολογία για την καλλιέργεια πράσινων ψηφιακών παγκόσμιων πολιτών. Τέλος -και ίσως το πιο σημαντικό- πρέπει να εξοπλίσουμε μια νέα γενιά παγκόσμιων πολιτών με τις γνώσεις, τις δεξιότητες, τις στάσεις και τις συμπεριφορές που απαιτούνται για να αντιμετωπίσουν τις σημερινές αλληλένδετες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής. Όταν χρησιμοποιείται με σύνεση και κριτική σκέψη, η τεχνολογία αποτελεί ένα ισχυρό και ευέλικτο εργαλείο για την εκπαίδευση στον παγκόσμιο πολίτη. Ωστόσο, για να αξιοποιήσει αυτό το δυναμικό, η εκπαίδευση πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε προσεγγίσεις που ενσωματώνουν τον ψηφιακό γραμματισμό, τη βιωσιμότητα, την ηθική συμμετοχή, τη δημιουργικότητα και τη συναισθηματική νοημοσύνη. Αυτό θα βοηθήσει τους μαθητές να αναπτύξουν τη νοοτροπία και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να γεφυρώσουν την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση.
Καθώς πλησιάζει η προθεσμία του 2030 για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, η Stefania Giannini υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση παρέχει τα μέσα σύνδεσης της παγκόσμιας ψηφιακής μετάβασης με την πράσινη μετάβαση που εμείς -και ο φυσικός κόσμος από τον οποίο εξαρτόμαστε- χρειαζόμαστε επειγόντως.
πηγή: Unesco
