Νέα μελέτη από πανεπιστημιακή μελέτη στις ΗΠΑ δείχνει ότι οι ξηρασίες, που γίνονται όλο και πιο έντονες λόγω της κλιματικής αλλαγής, αυξάνουν τις “συναντήσεις” ανθρώπων και άγριων ζώων. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2025 στο περιοδικό Science Advances, ανέλυσε δεδομένα επτά ετών από τη βάση αναφορών περιστατικών άγριας ζωής του Καλιφορνέζικου Τμήματος Ψαριών και Άγριας Ζωής (Wildlife Incident Reporting database). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για κάθε ίντσα μείωσης της ετήσιας βροχόπτωσης, οι αναφορές για “συναντήσεις” με συγκεκριμένα άγρια ζώα αυξάνονται κατά 2% έως 3%.
Όπως εξηγεί η μελέτη, οι “συναντήσεις-εμφανίσεις” δεν σημαίνουν απαραίτητα επιθέσεις σε ανθρώπους. Πρόκειται κυρίως για περιπτώσεις όπου ζώα εισέρχονται σε κήπους, αυλές ή γεωργικές εκτάσεις για τροφή ή νερό, προκαλώντας ζημιές στις καλλιέργειες ή την περιουσία. Η έλλειψη φυσικών πόρων στα οικοσυστήματα αναγκάζει τα ζώα να πλησιάζουν περισσότερο τις ανθρώπινες κατοικίες.
Τα ευρήματα της έρευνας υπογραμμίζουν την ανάγκη για τη δημιουργία κλιματικά ανθεκτικών καταφυγίων για τα ζώα, τα οποία θα προσφέρουν τροφή, νερό και προστασία, μειώνοντας την ανάγκη τους να εισέρχονται σε περιοχές που ζουν άνθρωποι. Μικρά οικοσυστήματα που διατηρούνται μέσα σε προστατευόμενες περιοχές ή πάρκα μπορούν να περιορίσουν σημαντικά τέτοιες επαφές, ενώ η σωστή διαχείριση υδάτινων πόρων είναι καθοριστική.
Στην Ελλάδα, το θέμα αυτό γίνεται όλο και πιο εμφανές. Οι παρατεταμένες ξηρασίες, οι πυρκαγιές και η αστικοποίηση των φυσικών οικοτόπων έχουν αυξήσει τις εμφανίσεις ζώων όπως αλεπούδες, τσακάλια και ελάφια σε προάστια, χωριά και περιοχές κοντά σε δάση. Περιστατικά με αγριογούρουνα σε δρόμους ή αυλές και με λύκους σε ορεινά χωριά καταγράφονται όλο και συχνότερα, με αποτέλεσμα οι τοπικές κοινότητες να αναζητούν τρόπους συμβίωσης με την άγρια ζωή.
Η ελληνική εμπειρία δείχνει ότι η ευαισθητοποίηση των κατοίκων, η διατήρηση φυσικών πόρων και η δημιουργία ασφαλών περιοχών για τα ζώα αποτελούν κρίσιμα μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Η κλιματική αλλαγή δεν αφορά μόνο τις καιρικές συνθήκες, αλλά και τον τρόπο που άνθρωποι και άγρια ζώα μοιράζονται τον ίδιο χώρο, καθιστώντας αναγκαία τη συνεργασία επιστημόνων, φορέων και κοινοτήτων για μια αρμονική συμβίωση.
