Από την πρόσφατη έρευνα για την τεχνητή νοημοσύνη που δημοσιοποίησε το TNB (εδώ), εύλογα πηγάζουν πολλές σκέψεις. Παραθέτουμε ορισμένες δικές μας:
Η τεχνητή νοημοσύνη βρίσκεται πλέον παντού, αλλά οι ενήλικες φαίνεται να την αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη. Από την εν λόγω έρευνα προκύπτει ότι περίπου ένας στους τρεις περισσότερο ανησυχεί παρά ενθουσιάζεται για τη χρήση της, ενώ μόλις ένας στους έξι δηλώνει περισσότερο ενθουσιασμένος. Η ανησυχία είναι πιο έντονη σε Η.Π.Α., Ιταλία, Αυστραλία, Βραζιλία και Ελλάδα, ενώ οι νεότεροι και οι πιο μορφωμένοι εμφανίζονται πιο θετικοί. Σημαντική είναι και η διαφορά στην εμπιστοσύνη προς τις κυβερνήσεις που -σωστά- τίθεται εν παραλλήλω: από μόλις 22% στην Ελλάδα ως 89% στην Ινδία.
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι μόνο ζήτημα γνώσης ή άγνοιας, είναι και θέμα εμπιστοσύνης, ηλικίας και τρόπου που βλέπουμε το μέλλον. Όμως, ένας ασφαλής τρόπος για να κοιτάξεις στο μέλλον, παραμένει πάντα το να κοιτάξεις στο παρελθόν…
Ίσως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία να είναι πιο δύσπιστοι επειδή η εμπειρία τους δείχνει ότι κάθε νέα τεχνολογία φέρνει προκλήσεις αλλά και… διάφορα συνεπακόλουθα. Μια ματιά στην ιστορία της ανθρωπότητας δείχνει πολλά για τη μαζική χρήση και τις κατευθύνσεις που παίρνει κάθε καινοτομία. Για παράδειγμα, σ’ ένα κόσμο που τα πάντα κρίνονται, ελέγχονται και παραχωρούνται -ή όχι- από τους κρατούντες, η ελευθερία ή/και τα στεγανά στη χρήση του κάθε τι, είναι δεδομένα. Με λίγα λόγια, πολύ σοφά στη συγκεκριμένη έρευνα τέθηκε εν παραλλήλω και ερώτημα για την εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις. Γιατί, εμπιστοσύνη σ’ αυτές και εμπιστοσύνη στις παραχωρήσεις των κυβερνήσεων, είναι αλληλένδετα…
Και έπεται μακρά συνέχεια.
