Η φράση “older but wiser” ακούγεται από παλιά, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Η ηλικία από μόνη της δεν κάνει κάποιον αυτόματα σοφότερο ή πιο καλοπροαίρετο. Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Γκρόνιγκεν δείχνει ότι αυτό που μετράει περισσότερο είναι η ικανότητα να επενδύεις στους άλλους και να βοηθάς τη νέα γενιά να αναπτυχθεί.
Σκεφτείτε δύο ανθρώπους γύρω στα πενήντα. Ο πρώτος ενθαρρύνει τους νεότερους συναδέλφους, μοιράζεται γνώση, δημιουργεί αρμονία στο χώρο εργασίας. Ο δεύτερος καταπιέζει, επιβάλλει, απορρίπτει κάθε πρωτοβουλία. Η διαφορά δεν είναι η ηλικία, αλλά η διάθεση να προσφέρεις.
Η μελέτη δείχνει ότι οι ηγέτες που συνδυάζουν εμπειρία με επιθυμία να «επενδύσουν» στους άλλους με καλή διαχείριση των συναισθημάτων είναι οι πιο αποτελεσματικοί. Οι υπόλοιποι, ακόμα κι αν έχουν χρόνια εμπειρίας, μπορεί να παραμένουν στατικοί ή δυσλειτουργικοί. Το μυστικό δεν είναι απλώς να μεγαλώνεις, αλλά να μαθαίνεις να χρησιμοποιείς την εμπειρία σου για να επενδύσεις σε ανθρώπους και σχέσεις.
Εξω από τον χώρο εργασίας, το ίδιο ισχύει για την καθημερινότητα. Αυτό μπορεί να εκφραστεί στο να καθοδηγείς τα παιδιά ή τα ανίψια σου, να βοηθάς έναν φίλο να ξεπεράσει μια δυσκολία ή απλώς να μοιράζεσαι τη γνώση σου χωρίς ανταλλάγματα. Όσο πιο πολύ εστιάζεις στο να προσφέρεις, τόσο πιο «σοφός» γίνεσαι στην πράξη.
Με άλλα λόγια, η σωστή διατύπωση δεν είναι “older but wiser”, αλλά “older and wiser if…”. Η σοφία μεγαλώνει μαζί με την ηλικία, αλλά χρειάζεται και λίγο κίνητρο – την πρόθεση να δίνεις, να καθοδηγείς και να βλέπεις πέρα από τον εαυτό σου. Και ίσως αυτός είναι ο τρόπος να γίνει η εμπειρία όχι μόνο γνώση, αλλά και καλοσύνη.
